Kredyt bankowy
Operacja polegająca na postawieniu przez bank do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony określonej kwoty środków pieniężnych, z przeznaczeniem na określony cel. Kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z kredytu na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystywanego kredytu wraz z odsetkami w określonym terminie spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.
Stroną dominującą w stosunku kredytowym wobec kredytobiorcy jest bank, który określa warunki kredytu i jest uprawniony do kontroli jego wykorzystania oraz uzależnia przyznanie kredytu od zdolności kredytowej, przy czym nie jest zobowiązany do udzielenia kredytu, nawet jeżeli osoba ubiegająca się o kredyt ją posiada.
Kredyt występuje jedynie w formie bezgotówkowej, pod postacią zapisu na rachunku.
Prawo udzielania kredytów mają wyłącznie banki, a środki na ten cel pochodzą z depozytów powierzonych bankowi przez ich klientów, dlatego umowy kredytowe reguluje prawo bankowe.
W zależności od okresu kredytowania wyróżniamy kredyty krótkoterminowe (do 1 roku), średnioterminowe (od 1 roku do 3 lat) i długoterminowe (powyżej 3 lat).
Kredyt handlowy
(zwany również kupieckim lub handlowym) to postawienie do dyspozycji towarów będących przedmiotem wymiany rynkowej. Występuje on wówczas, gdy normalna transakcja kupna-sprzedaży przekształca się w stosunek kredytowy ze względu na odroczenie terminu zapłaty. Kredyt umożliwia prowadzenie działalności handlowej w sytuacji, gdy potencjalni nabywcy nie mają wystarczających środków finansowych, aby kupić towar w momencie oferowania go do sprzedaży, a równocześnie sprzedawcy nie mogą znaleźć nabywców, którzy mogliby natychmiast zapłacić im gotówką. Kredyt towarowy jest kredytem krótkoterminowym.
Szczególną formą kredytu towarowego udzielanego przez bank konsumentowi końcowemu za pośrednictwem instytucji finansowej i sprzedawcy jest sprzedaż ratalna.
Kredyt hipoteczny
Długoterminowy kredyt bankowy, którego zabezpieczeniem jest hipoteka. Udzielany najczęściej na budowę lub zakup nieruchomości.
Kredyt inwestyczyjny
Kredyt bankowy jest kredytem udzielany na dłuższy okres czasu. Jest przeznaczony na sfinansowanie wydatków związanych z prowadzeniem oraz rozwojem działalności gospodarczej. Służy do sfinansowania przedsięwzięć inwestycyjnych mające na celu budowę lub rozbudowę istniejących już środków trwałych. Mogą być to inwestycje zarówno finansowe, materialne jak i niematerialne. Środki mogą być wykorzystane na wyposażenie, restrukturyzację, zakup lub budowę obiektów. Warunkiem uzyskania tego rodzaju kredytu jest udokumentowanie efektywności ekonomicznej, słuszności inwestycji, przewidywanych zysków, amortyzacji gwarancji bankowych oraz dobrze przygotowanych kosztorysów, planów i innych kalkulacji.
Udzielany jest na ogół na dłuższe okresy, a spłacić go można na dwa sposoby:
* raty spłat przez okres wykorzystania (raty annuitetowe)
* wysokość raty spłaty jest stała, ale zmniejsza się wysokość odsetek.
Kredyt konsumpcyjny
Kredyt bankowy udzielany na określone potrzeby osób, a jego spłata jest indywidualnie ustalana z bankiem. Zabezpieczenia kredytu stanowią najczęściej dochody kredytobiorcy lub poręczenia innych osób, a wysokość kredytu zależy od możliwości spłaty przez osobę zaciągającą kredyt.
Kredyt towarowy
Zwany również kupieckim lub handlowym – to postawienie do dyspozycji towarów będących przedmiotem wymiany rynkowej. Występuje on wówczas, gdy normalna transakcja kupna-sprzedaży przekształca się w stosunek kredytowy ze względu na odroczenie terminu zapłaty. Kredyt umożliwia prowadzenie działalności handlowej w sytuacji, gdy potencjalni nabywcy nie mają wystarczających środków finansowych, aby kupić towar w momencie oferowania go do sprzedaży, a równocześnie sprzedawcy nie mogą znaleźć nabywców, którzy mogliby natychmiast zapłacić im gotówką. Kredyt towarowy jest kredytem krótkoterminowym.
Szczególną formą kredytu towarowego udzielanego przez bank konsumentowi końcowemu za pośrednictwem instytucji finansowej i sprzedawcy jest sprzedaż ratalna.
Stopa lombardowa
Kredyt lombardowy = określa cenę, po której bank centralny udziela bankom komercyjnym pożyczek pod zastaw papierów wartościowych. Kwota kredytu nie może przekroczyć równowartości 80% papierów wartościowych obciążonych zastawem.
W Polsce stopę kredytu lombardowego określa Rada Polityki Pieniężnej (organ Narodowego Banku Polskiego).
Kredyt obrotowy
Kredyt bankowy przeznaczony jest na finansowanie bieżącej działalności przedsiębiorstwa, np. na zakup wyposażenia, towaru.
Kredyt towarowy
Zwany również kupieckim lub handlowym – to postawienie do dyspozycji towarów będących przedmiotem wymiany rynkowej. Występuje on wówczas, gdy normalna transakcja kupna-sprzedaży przekształca się w stosunek kredytowy ze względu na odroczenie terminu zapłaty. Kredyt umożliwia prowadzenie działalności handlowej w sytuacji, gdy potencjalni nabywcy nie mają wystarczających środków finansowych, aby kupić towar w momencie oferowania go do sprzedaży, a równocześnie sprzedawcy nie mogą znaleźć nabywców, którzy mogliby natychmiast zapłacić im gotówką. Kredyt towarowy jest kredytem krótkoterminowym.
Szczególną formą kredytu towarowego udzielanego przez bank konsumentowi końcowemu za pośrednictwem instytucji finansowej i sprzedawcy jest sprzedaż ratalna.
Linia kredytowa
To limit w rachunku bankowym do jakiego kredytobiorca może się zadłużyć w okresie określonym umową. Kredytobiorca korzysta z tego limitu w miarę potrzeb. Bank udostępnia linię kredytową w rachunku bieżącym klienta lub na oddzielnym koncie bankowym. W pierwszym z wymienionych przypadków rachunek może mieć saldo Dt – zadłużenie lub Ct – nadwyżka środków klienta. Wpływy na rachunek bieżący automatycznie spłacają kredyt. Po przekroczeniu czasu zadłużenia bank nalicza odsetki karne.